วันจันทร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2555

รู้ตัวช้า .... ที่จริงรักเธอเสมอ

เพราะว่าฉันมันไม่ทันคิด .... ทำอะไรผิดไปกับเธอหลายอย่าง
และไม่เคยแคร์อะไร .... ที่เธอนั้นคอยถามคอยหวง
ฉันก็มองว่าเธอห่วงจนก้าวก่าย .... บอกให้เธอไปไกลๆ

แต่..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส .... ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล .... แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ .... ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร .... รู้ว่าสายไปถ้าวันนี้
ฉันจะขออภัยให้เธอหายโกรธ .... โปรดกลับคืนมาได้ไหม
ถึงจะช้าแต่ขอบอกไว้ .... ให้เธอรู้หมดใจอยากจะขอโทษ กับสิ่งเลวๆร้ายๆ

ก็..ตอนนี้ คนที่เอาแต่ผลักไส .... ปวด..หัวใจ มองอะไรก็เป็นภาพเธอ

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล .... แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ .... ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร .... จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล
แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน .... ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ
ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ .... ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร

จบไปก็นาน ห่างกันก็ไกล .... แต่ใจทำไมยังรัก และคิดทุกวัน
ว่าอยากย้อนไป ทำอะไรดีๆ ให้เธอ .... ผิดเองที่รู้ตัวช้า ที่จริงรักเธอเสมอ
ขาดเธอ..เพิ่งรู้ว่าฉันไม่เหลืออะไร .... (วันนี้..รู้ตัวว่าต้องเสียเธอไป)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น